بررسی رابطة رهبری تحول‌‌آفرین و رفتار شهروندی سازمانی، با توجه به نقش مداخله‌‌گر توانمندسازی کارکنان

از آنجاکه منابع انسانی هر سازمان، باارزش‌‌ترین سرمایة آن محسوب می­شوند و نقش تعیین‌‌کننده‌‌ای در اثربخشی آن دارند، مدیران همواره در تلاش برای بهره‌‌گیری بهینه از این منابع بوده‌‌اند. از طرف دیگر، سازمان‌‌ها بدون تمایل افراد به همکاری داوطلبانه و خودجوش، قادر به افزایش اثربخشی و بهبود عملکرد خود نیستند. هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط میان سبک رهبری تحول‌‌آفرین و رفتارهای شهروندی سازمانی با توجه به نقش مداخله‌‌گر متغیر توانمندسازی کارکنان است که در یک نمونة تصادفی ساده، متشکل از 158 نفر از کارکنان اداری شرکت پتروشیمی بندر امام خمینی (ره) انجام شده است. داده‌‌های مربوط به متغیرها از طریق پرسشنامه‌‌هایی به‌‌دست آمده است که روایی آنها به­دلیل استفادة مکرر در پژوهش‌‌های معتبر داخلی و خارجی، از سوی متخصصان و استادان مربوط تأیید شده و پایایی آنها نیز به‌‌وسیلة ضریب آلفای کرونباخ ثابت شده است. نتایج پژوهش نشان می‌‌دهد که بین رهبری تحول‌‌آفرین و توانمندسازی ساختاری و روان‌شناختی کارکنان و نیز رفتار شهروندی سازمانی، رابطة مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نقش میانجی متغیر توانمندسازی در رابطة بین رهبری تحول‌‌آفرین و رفتارهای شهروندی سازمانی، به‌‌طور معناداری تأیید شد.